W języku łacińskim, nawet bez mianownika, może być on wyrażany przez koniugację. Podobnie w języku japońskim, w języku honoryfikatywnym mianownik jest pomijany.

Norinaga Motoori (1730 - 1801) stwierdził, że wiersze to „odpowiedni dobór słów”, co oznaczać ma to, że ukazują one podstawowe prawa rządzące językiem. Powodem, dla którego uznał on słowa za element najważniejszy w poezji jest zależność wierszy od emocji, które wyrażają.

Jin-ichi Konishi (1915 - 2007), japoński naukowiec zajmujący się literaturą i kulturą japońską analizował rozwój japońskiej literatury jako historię mieszaniny między 雅 (Miyabi, pol. “wyrafinowanie”) a 俗 (Zoku, pol. “prostota”).